Vortex
Yrsa Sigurdardottir
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Cargo, 2019 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPANNEND : SIGU |
Uitgeleend
|
Cargo, 2019 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPANNEND : SIGU |
Aanwezig |
Cargo, 2019 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPANNEND : SIGU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Cargo, 2019 |
VOLWASSENEN : ROMANS : SIGU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Cargo, 2019 |
VOLWASSENEN : ROMANS : SIGU |
Frank Heinen
ru/eb/23 f
Moorden en verdwijningen komen zelden voor in IJsland, een natie met niet veel meer dan 330.000 inwoners. Kalm volkje, volgens de statistieken. Alleen Hongkong en Monaco schijnen nog veiliger te zijn.
Wie 'moord' en 'IJsland' in één zoekopdracht bundelt, belandt al snel bij een zaak van twee jaar geleden, toen de jonge studente Birna Brjánsdóttir na een avondje uit spoorloos verdween. De ontsteltenis in het hele land was groot, zeker toen Birna niet lang daarna dood werd teruggevonden. IJsland is niet alleen klein, maar ook homogeen. Naar aanleiding van de Brjánsdóttir-zaak schreef The Guardian: 'Het idee dat op IJsland iedereen iedereen kent, is overdreven. Maar noem de naam van de ene IJslander tegen een ander en hoogstwaarschijnlijk kennen ze elkaar op z'n minst via via.'
En juist daar, op dat afgelegen, ons-kent-ons-eiland bevindt zich al jaren een geiser waaruit aan een stuk door geslaagde moorddadige fictie omhoog komt. Arnaldur Indridason behoort al meer dan twintig jaar tot de internationale thrillertop - zijn boeken worden in serieuze boekenkaternen enthousiast besproken en tegelijk gretig in kiosken verkocht - en hele volksstammen (onder wie ik) wachten al tijden vol ongeduld op het moment dat het tweede seizoen van de moordserie Trapped eindelijk op Netflix komt.
En er is dus de vrouw met de onuitspreekbare naam: Yrsa Sigurdardóttir. (Er zijn er twee, maar de misdaadromans van Lilja Sigurdardóttir zijn nog niet in het Nederlands vertaald.)
Na ongeveer twintig pagina's in DNA, de nieuwste van Yrsa (die eerder een zesdelige serie over de advocate Thóra schreef), is direct alweer duidelijk dat je beter in het echt dan in fictie op IJsland kunt belanden. Het eerste slachtoffer heet Elísa, een yuppige moeder van drie kinderen, die in haar eigen huis op extreem gewelddadige wijze wordt omgebracht. Iets met een stofzuigerslang in een keel. Of, zoals de verteller het voor de onoplettende lezer nog even verduidelijkt: 'Het was overduidelijk dat de vrouw geen vredige dood gestorven was.'
Plezierig personeelsbeleid
Het vervolg van deze nogal lijvige thriller is, ondanks de soms wel erg uitgebreide toelichtingen, zeer de moeite van het lezen waard. Sigurdardóttir is in staat de spanning er voortdurend in te houden. Vooral de verhaallijn van Karl, een wat muffige scheikundestudent die zijn dagen vult als radiozendamateur en die op een dag cijfercodes oppikt die verwijzen naar de slachtoffers, is boeiend. Knap, want in feite gebeurt er in Karls leven lange tijd niet al teveel. De voornaamste aantrekkingskracht van DNA (dat in het IJslands ook DNA heet, maar in het Engels vertaald werd als The Legacy, een meer gelaagde - en dus sterkere - titel) zit 'm in het atypische duo Huldar en Freyja.
Freyja werkt als kinderpsycholoog in het Kinderhuis en raakt bij de zaak betrokken via Margrét, de 7-jarige dochter van het eerste slachtoffer. Freyja is vrijgezel en past op de kalfachtige hond van haar criminele broer, zolang die in de bak zit. Een onorthodoxe omgeving om de 7-jarige getuige van een brute moord onder te brengen.
Huldar is de politieman die lijdt onder ongemakkelijke situaties en onder zijn door een promotie veranderde status. Niet vaak duikt er een meer atypische speurder op in een misdaadroman, waarin de meer menselijke figuren het bij inspecteursvacatures vaak afleggen tegen gescheiden, alle protocollen met voeten tredende sociopaten. Huldar doet denken aan Robbie Lewis uit Inspector Morse.
Prettig dus dat Huldar vaker zal terugkeren: op IJsland zijn ze al bij deel vier in de Huldar & Freyja-reeks. Sigurdardóttirs personeelsbeleid is plezierig, omdat blijkt dat ook een softe, wat onhandige figuur een moordzaak zoals die zelden (zeg maar: nooit) op IJsland voorkomt tot een goed einde kan brengen. Voor dat goede einde moet je eerst wel even door een uitvoerige toelichting van de moordenaar over het hoe en waarom heen - uiteraard niet vóór hij of zij eerst nog even flink heeft huisgehouden.
Voor de moord op Birna Brjánsdóttir (in 2017) werd nog hetzelfde jaar een Groenlandse visser veroordeeld tot 19 jaar cel. Het drama wordt gezien als een symbool van het ongemak dat veel IJslanders ervaren bij de vaart waarmee hun land zich momenteel uit zijn schijnbaar veilige cocon wurmt. Wie DNA (uit 2014) gelezen heeft, realiseert zich echter dat ook dat knusse isolement een hoop ellende kan veroorzaken.
Cargo, 448 p., 17,50 euro. Vertaald door Katleen Abbeel, via het Svin.
Frank Heinen
ru/eb/23 f
Moorden en verdwijningen komen zelden voor in IJsland, een natie met net zo veel inwoners als de stad Utrecht. Kalm volkje, volgens de statistieken. Alleen Hongkong en Monaco schijnen nog veiliger te zijn.
Wie 'moord' en 'IJsland' in één zoekopdracht bundelt, belandt al snel bij een zaak van twee jaar geleden, toen de jonge studente Birna Brjánsdóttir na een avondje uit spoorloos verdween. De ontsteltenis in het hele land was groot, zeker toen Birna niet lang daarna dood werd teruggevonden. IJsland is niet alleen klein, maar ook homogeen. Naar aanleiding van de Brjánsdóttir-zaak schreef The Guardian: 'Het idee dat op IJsland iedereen iedereen kent, is overdreven. Maar noem de naam van de ene IJslander tegen een ander en hoogstwaarschijnlijk kennen ze elkaar in op z'n minst via via.'
En juist daar, op dat afgelegen, ons-kent-ons eiland bevindt zich al jaren een geiser waaruit aan een stuk door geslaagde moorddadige fictie omhoog komt. Arnaldur Indridason behoort al meer dan twintig jaar tot de internationale thrillertop - zijn boeken worden in serieuze boekenkaternen enthousiast besproken en tegelijk gretig in kiosken verkocht - en hele volksstammen (onder wie ik) wachten al tijden vol ongeduld op het moment dat het tweede seizoen van de moordserie Trapped eindelijk op Netflix komt.
En er is dus de vrouw met de onuitspreekbare naam: Yrsa Sigurdardóttir. (Er zijn er twee, maar de misdaadromans van Lilja Sigurdardóttir zijn nog niet in het Nederlands vertaald.)
Na ongeveer twintig pagina's in DNA, de nieuwste van Yrsa (die eerder een zesdelige serie over de advocate Thóra schreef), is direct alweer duidelijk dat je beter in het echt dan in fictie op IJsland kunt belanden. Het eerste slachtoffer heet Elísa, een yuppige moeder van drie kinderen, die in haar eigen huis op extreem gewelddadige wijze wordt omgebracht. Iets met een stofzuigerslang in een keel. Of, zoals de verteller het voor de onoplettende lezer nog even verduidelijkt: 'Het was overduidelijk dat de vrouw geen vredige dood gestorven was.'
Het vervolg van deze nogal lijvige thriller is, ondanks de soms wel erg uitgebreide toelichtingen, zeer de moeite van het lezen waard. Sigurdardóttir is in staat de spanning er voortdurend in te houden. Vooral de verhaallijn van Karl, een wat muffige scheikundestudent die zijn dagen vult als radiozendamateur en die op een dag cijfercodes oppikt die verwijzen naar de slachtoffers, is boeiend. Knap, want in feite gebeurt er in Karls leven lange tijd niet al teveel. De voornaamste aantrekkingskracht van DNA (dat in het IJslands ook DNA heet, maar in het Engels vertaald werd als The Legacy, een meer gelaagde - en dus sterkere - titel) zit 'm in het atypische duo Huldar en Freyja.
Freyja werkt als kinderpsycholoog in het Kinderhuis en raakt bij de zaak betrokken via Margrét, de 7-jarige dochter van het eerste slachtoffer. Freyja is vrijgezel en past op de kalfachtige hond van haar criminele broer, zolang die in de bak zit. Een onorthodoxe omgeving om de 7-jarige getuige van een brute moord onder te brengen.
Huldar is de politieman die lijdt onder ongemakkelijke situaties en onder zijn door een promotie veranderde status. Niet vaak duikt er een meer atypische speurder op in een misdaadroman, waarin de meer menselijke figuren het bij inspecteursvacatures vaak afleggen tegen gescheiden, alle protocollen met voeten tredende sociopaten. Huldar doet denken aan Robbie Lewis uit Inspector Morse.
Prettig dus dat Huldar vaker zal terugkeren: op IJsland zijn ze al bij deel vier in de Huldar & Freyja-reeks. Sigurdardóttirs personeelsbeleid is plezierig, omdat blijkt dat ook een softe, wat onhandige figuur een moordzaak zoals die zelden (zeg maar: nooit) op IJsland voorkomt tot een goed einde kan brengen. Voor dat goede einde moet je eerst wel even door een uitvoerige toelichting van de moordenaar over het hoe en waarom heen - uiteraard niet vóór hij of zij eerst nog even flink heeft huisgehouden.
Voor de moord op Birna Brjánsdóttir (in 2017) werd nog hetzelfde jaar een Groenlandse visser veroordeeld tot 19 jaar cel. Het drama wordt gezien als een symbool van het ongemak dat veel IJslanders ervaren bij de vaart waarmee hun land zich momenteel uit zijn schijnbaar veilige cocon wurmt. Wie DNA (uit 2014) gelezen heeft, realiseert zich echter dat ook dat knusse isolement een hoop ellende kan veroorzaken.
****
Uit het IJslands vertaald door Katleen Abbeel, via het Svin. Cargo; 448 pagina's; € 17,50.
Johanna Spaey
ua/an/23 j
Een zevenjarig meisje betrapt een inbreker. Niet veel later brengt die haar moeder op gruwelijke wijze om het leven. Het meisje ziet het gebeuren, maar omdat ze zo jong is, moet de politie heel voorzichtig met haar getuigenis omspringen. Als een gepensioneerde lerares even later sadistisch wordt vermoord, moet politieman Huldar op zoek naar het verband. Hij roept de hulp in van psychologe Freyja, maar omdat hij haar tijdens een onenightstand heeft voorgelogen over zijn beroep, is hun samenwerking uitermate gecompliceerd. Intussen ontvangt een jonge radioamateur gecodeerde berichten die hem informatie over de slachtoffers verschaffen én over de afkomst van zijn broer, net als hijzelf geadopteerd. Dat drijft de spanning nog op, want door de openingsscène weet je dat de intrige uiteindelijk om een controversiële adoptiezaak draait waarbij twee broers en hun zusje van elkaar werden gescheiden.
Yrsa Sigurðardóttir is samen met Arnaldur Indriðason IJslands bekendste thrillerschrijver. De twee delen een fascinatie voor donkere, mislukte levens en met zichzelf worstelende politiemensen, maar terwijl Indriðason heel spaarzaam is met woorden en emoties, heeft Sigurðardóttir net een heel breedsprakerige stijl waarin ze alle twijfel en verwarring probeert te analyseren. Soms zou het best wat zuiniger mogen. Van de reeks met Freyja en Huldar zijn in IJsland intussen al vijf boeken verschenen, in mei volgt de vertaling van het tweede deel.
***
Cargo (oorspronkelijke titel: DNA), 480 blz., € 17,50.
Drs. Madelon de Swart
Als een moeder van drie jonge kinderen in Reykjavik op een gruwelijke manier is vermoord, kort nadat haar man is vertrokken naar een congres, wordt politiecommissaris Huldar op de zaak gezet. Hij moet, omdat het dochtertje van de vrouw getuige van de moord was, samenwerken met psychologe Freyja, met wie hij ooit een mislukte onenightstand had. Kort erna vindt een tweede gruwelijke moord op een oudere vrouw plaats, waarbij de dader ook weer reeksen getallen op papier achterlaat. Onderzoek toont aan dat de man van het eerste slachtoffer niets te maken heeft met de zaak. Door de opmerkingsgave van het dochtertje en Freyja en het zorgvuldige recherchewerk van Huldar komt uiteindelijk de dader in beeld. Van de bekroonde IJslandse auteur (1963) verschenen veel misdaadromans die vaak bestellers waren. Ook dit is een heel stevige, goed vertaalde thriller die in hoog tempo en bepaald niet kinderachtige ontwikkelingen via een heel goede plot en herkenbare hoofdpersonen lijkt te leiden naar een niet zo verrassend, maar goed voorbereide ontknoping en dan een heel verrassend, mooi slotakkoord heeft.
Monique De Heer
ru/eb/16 f
De moorden die in winters Reykjavik worden gepleegd zijn extreem wreed en uit de categorie 'hoe komt iemand er op?'. De buren van Elísa krijgen pas door dat er iets mis is als ze de twee jonge zoontjes van de jonge moeder in hun pyjama door de straat zien lopen. De kinderen zaten opgesloten en zijn via het raam naar buiten gegaan. Hun vader is op zakenreis. Hun moeder ligt vermoord in bed. Onder het bed ligt hun zusje van zeven. Ze heeft het niet gezien maar wel gehoord hoe de moordenaar een stofzuigerslang door de keel van haar moeder duwde.
Het meisje komt onder de hoede van Freyja een psycholoog van het kindertehuis die mag proberen zoveel mogelijk informatie uit het zwaar getraumatiseerde kind te krijgen. Freyja zit het allemaal niet mee. Het is uit met haar vriend. Ze woont in het huis van haar broer die in de gevangenis zit en moet dat huis delen met zijn grote hond die een hekel aan haar heeft. Een one-night-stand loopt onaangenaam af. De man verdwijnt voordat ze wakker is en laat zelfs geen briefje na. Hoe durft hij?
Als ze op het politiebureau met het meisje zit te wachten komt deze Huldar binnen. Rechercheur Huldar schaamt zich kapot voor zijn gedrag en vindt Freyja ook nog leuk dus dat blijft het hele boek door fijn broeien.
Er wordt nog een vrouw vermoord, nu met een krultang. Er zijn weinig mensen in IJsland te vinden die zo weinig met elkaar te maken hebben als deze twee vrouwen en het meisje doet alleen raadselachtige uitspraken, dat schiet niet op.
In een veel slechtere buurt van Reykjavik worstelt scheikundestudent Karl ondertussen met het leven. Enige vreugde beleeft hij aan zendapparatuur waarmee hij luistert naar uitzendingen van kortegolfstations. Weinig opwindend, tot op een avond een vrouwenstem nummers begint op te noemen. Karl herkent zijn eigen persoonsnummer, en later ook dat van de vermoorde Elisa. Een telefoontje naar de politie haalt weinig uit want de mededeling dat er 'berichten via radio-uitzendingen binnenkomen' wordt niet serieus genomen. Tot gaat opvallen dat Karl wel erg veel weet.
Sigurdardottir vertelt een angstaanjagend, loeispannend verhaal maar doet dit wel met de broodnodige humor. De hoofdpersonen worstelen met relaties, de kou en oververmoeidheid. Van de ontknoping had ik wel iets meer verwacht. Die is jammer genoeg minder origineel.
oordeel
Angstaanjagendloeispannend met humor.
Cargo; 47 blz. € 17,50.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.