De plantenjager uit Leningrad
Louise O. Fresco
Louise O. Fresco (Auteur), Jaime Jacob (Illustrator), Senne Trip (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Prometheus, 2019 |
Thema: duurzame ontwikkeling 9.5.DO.LO |
Ingrid van der Heijden
Dit (voorlees)boek met een educatieve inslag gaat over de voedselketen, de oorsprong van eten en de omgang met voedsel. Het verhaal gaat over Merel en haar nieuwe buurjongen Dayo, die uit Nigeria komt. In korte hoofdstukken van zo'n vier pagina's, die ook afzonderlijk van elkaar gelezen kunnen worden, worden verschillende vragen beantwoord: wat het verschil is tussen ‘ten minste houdbaar tot’ en ‘te gebruiken tot’, maar ook welke producten op ooghoogte staan. Ook wordt antwoord gegeven op vragen als waarom alle appels in de supermarkt even groot zijn, terwijl aan een appelboom een appel soms een ander vorm heeft. Merel gaat met haar ouders en Dayo op pad om antwoord te krijgen op al deze vragen. Die vinden ze op de boerderij van de opa en oma van Merel, op school en in de supermarkt. Zo komen ze erachter wat goede, gezonde en duurzame voeding is, waar het eten vandaan komt en hoe het komt dat mensen verschillend over eten denken. Achterin worden nog enige recepten uitgelegd. De tekst in een veelal groene letter en met korte zinnen leest prettig. Voor de vormgeving en enkele, ook paginagrote, illustraties zijn de steunkleuren oranje, groen en bruin gebruikt, die doen denken aan de jaren zeventig. Origineel van opzet en toegankelijk qua informatie. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar.
Tinne Geuens
il/pr/24 a
‘Hamburgers uit de moestuin’ vind ik om verschillende redenen een leuk boek. Wat eerst in het oog springt, is het kleurgebruik. Groen en oranje domineren, zelfs de tekst in het boek is groen. Ik kan deze vormgeving wel smaken. Maar ook inhoudelijk is het boek leuk. Laat ik even de opbouw overlopen zodat er al een tipje van de sluier wordt opgelicht. Het boek start met een inhoudsopgave van alle korte stukjes die je in dit boek kan lezen. Dat dit boek in stukjes tekst is opgedeeld, is best een meerwaarde. Het zijn korte verhaaltjes die wel steeds op elkaar volgen. Zo kan je als ouder soms samen met je kind enkele bladzijden lezen. Vaak zijn het drie bladzijden die een clou in de tekst bevatten, maar ook leuke weetjes over eten. Daarna volgt een inleiding die on vragen stelt waardoor we vanzelf meer willen weten over ons voedsel. Bijvoorbeeld: waarom zijn alle appelen in de supermarkt even groot, maar de appelen die aan een boom hangen in de tuin niet?
In het eerste hoofdstuk maken we kennis met Merel en Dayo. Wat erg leuk is aan de personages, is dat ze heel andere eetgewoonten hebben. Zo komt Merel van Nederland en Dayo van Nigeria. Merels mama is trouwens vegetariër. En Merels grootouders hebben een boerderij waar Merel en Dayo samen veel avonturen beleven. Tegelijk staan ze daar natuurlijk ook dicht bij de oorsprong van enkele voedingsproducten.
Dit boek bevat zo’n dertig hoofdstukjes. Er is immers heel wat te zeggen over eten. Wat we eten moet duurzaam geproduceerd zijn, gezond, voedzaam, veilig en betaalbaar én het resultaat zijn van een overzichtelijke en eerlijke voedselketen. Dat is heel wat en je zou dus een zeer uitgesproken mening van de auteur verwachten, maar dat gebeurt niet. Het leuke is dat de info helemaal niet belerend is. Kort samengevat vindt de auteur gewoon dat we moeten nadenken over wat we eten en voldoende gevarieerd moeten eten. Voor de rest krijgen we ingewikkelde dingen zoals aminozuren uitgelegd op een simpele manier. Top!
Om het boek af te sluiten vinden we nog enkele leuke recepten. Hamburgers met ingrediënten uit onze moestuin, wat lekkers uit Nigeria en een gezonde appelcake. Hierna staan nog oefeningen om meer te ontdekken. Leuk om samen als gezin te doen. En moest het toch nog wat moeilijk zijn om te beslissen wat jullie eten, op het einde krijg je nog zeven handige regels cadeau. De auteur nodigt ook uit om je eigen recepten te mailen, wat op zich wel een leuk interactief element is. In het nawoord voor volwassenen kan je tot slot nog enkele andere boekentips vinden.
Tinne Geuens
il/pr/24 a
‘Hamburgers uit de moestuin’ vind ik om verschillende redenen een leuk boek. Wat eerst in het oog springt, is het kleurgebruik. Groen en oranje domineren, zelfs de tekst in het boek is groen. Ik kan deze vormgeving wel smaken. Maar ook inhoudelijk is het boek leuk. Laat ik even de opbouw overlopen zodat er al een tipje van de sluier wordt opgelicht. Het boek start met een inhoudsopgave van alle korte stukjes die je in dit boek kan lezen. Dat dit boek in stukjes tekst is opgedeeld, is best een meerwaarde. Het zijn korte verhaaltjes die wel steeds op elkaar volgen. Zo kan je als ouder soms samen met je kind enkele bladzijden lezen. Vaak zijn het drie bladzijden die een clou in de tekst bevatten, maar ook leuke weetjes over eten. Daarna volgt een inleiding die on vragen stelt waardoor we vanzelf meer willen weten over ons voedsel. Bijvoorbeeld: waarom zijn alle appelen in de supermarkt even groot, maar de appelen die aan een boom hangen in de tuin niet?
In het eerste hoofdstuk maken we kennis met Merel en Dayo. Wat erg leuk is aan de personages, is dat ze heel andere eetgewoonten hebben. Zo komt Merel van Nederland en Dayo van Nigeria. Merels mama is trouwens vegetariër. En Merels grootouders hebben een boerderij waar Merel en Dayo samen veel avonturen beleven. Tegelijk staan ze daar natuurlijk ook dicht bij de oorsprong van enkele voedingsproducten.
Dit boek bevat zo’n dertig hoofdstukjes. Er is immers heel wat te zeggen over eten. Wat we eten moet duurzaam geproduceerd zijn, gezond, voedzaam, veilig en betaalbaar én het resultaat zijn van een overzichtelijke en eerlijke voedselketen. Dat is heel wat en je zou dus een zeer uitgesproken mening van de auteur verwachten, maar dat gebeurt niet. Het leuke is dat de info helemaal niet belerend is. Kort samengevat vindt de auteur gewoon dat we moeten nadenken over wat we eten en voldoende gevarieerd moeten eten. Voor de rest krijgen we ingewikkelde dingen zoals aminozuren uitgelegd op een simpele manier. Top!
Om het boek af te sluiten vinden we nog enkele leuke recepten. Hamburgers met ingrediënten uit onze moestuin, wat lekkers uit Nigeria en een gezonde appelcake. Hierna staan nog oefeningen om meer te ontdekken. Leuk om samen als gezin te doen. En moest het toch nog wat moeilijk zijn om te beslissen wat jullie eten, op het einde krijg je nog zeven handige regels cadeau. De auteur nodigt ook uit om je eigen recepten te mailen, wat op zich wel een leuk interactief element is. In het nawoord voor volwassenen kan je tot slot nog enkele andere boekentips vinden.
Tinne Geuens
il/pr/24 a
‘Hamburgers uit de moestuin’ vind ik om verschillende redenen een leuk boek. Wat eerst in het oog springt, is het kleurgebruik. Groen en oranje domineren, zelfs de tekst in het boek is groen. Ik kan deze vormgeving wel smaken. Maar ook inhoudelijk is het boek leuk. Laat ik even de opbouw overlopen zodat er al een tipje van de sluier wordt opgelicht. Het boek start met een inhoudsopgave van alle korte stukjes die je in dit boek kan lezen. Dat dit boek in stukjes tekst is opgedeeld, is best een meerwaarde. Het zijn korte verhaaltjes die wel steeds op elkaar volgen. Zo kan je als ouder soms samen met je kind enkele bladzijden lezen. Vaak zijn het drie bladzijden die een clou in de tekst bevatten, maar ook leuke weetjes over eten. Daarna volgt een inleiding die on vragen stelt waardoor we vanzelf meer willen weten over ons voedsel. Bijvoorbeeld: waarom zijn alle appelen in de supermarkt even groot, maar de appelen die aan een boom hangen in de tuin niet?
In het eerste hoofdstuk maken we kennis met Merel en Dayo. Wat erg leuk is aan de personages, is dat ze heel andere eetgewoonten hebben. Zo komt Merel van Nederland en Dayo van Nigeria. Merels mama is trouwens vegetariër. En Merels grootouders hebben een boerderij waar Merel en Dayo samen veel avonturen beleven. Tegelijk staan ze daar natuurlijk ook dicht bij de oorsprong van enkele voedingsproducten.
Dit boek bevat zo’n dertig hoofdstukjes. Er is immers heel wat te zeggen over eten. Wat we eten moet duurzaam geproduceerd zijn, gezond, voedzaam, veilig en betaalbaar én het resultaat zijn van een overzichtelijke en eerlijke voedselketen. Dat is heel wat en je zou dus een zeer uitgesproken mening van de auteur verwachten, maar dat gebeurt niet. Het leuke is dat de info helemaal niet belerend is. Kort samengevat vindt de auteur gewoon dat we moeten nadenken over wat we eten en voldoende gevarieerd moeten eten. Voor de rest krijgen we ingewikkelde dingen zoals aminozuren uitgelegd op een simpele manier. Top!
Om het boek af te sluiten vinden we nog enkele leuke recepten. Hamburgers met ingrediënten uit onze moestuin, wat lekkers uit Nigeria en een gezonde appelcake. Hierna staan nog oefeningen om meer te ontdekken. Leuk om samen als gezin te doen. En moest het toch nog wat moeilijk zijn om te beslissen wat jullie eten, op het einde krijg je nog zeven handige regels cadeau. De auteur nodigt ook uit om je eigen recepten te mailen, wat op zich wel een leuk interactief element is. In het nawoord voor volwassenen kan je tot slot nog enkele andere boekentips vinden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.