De doodsvogel
Samuel Bjørk
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, © 2018 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPANNEND : BJOR |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, © 2018 |
VOLWASSENEN : ROMANS : BJOR |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, © 2018 |
VOLWASSENEN : ROMANS : BJOR |
Frank Heinen
em/ov/24 n
In de laatste regels van Samuel Bjørks tweede boek, De doodsvogel, duikt er een mysterieuze vrouw in een rode jas op. Ze hangt iets aan de deur van het huis van Mia Krüger en verdwijnt in de nacht.
Destijds leek dat slot het vanzelfsprekende startsein voor een nieuwe thriller over Krüger en haar partner-in-crime-opsporing, Holger Munch, het soort rechercheur van middelbare leeftijd waarvan de Scandinavische opsporingsdiensten vergeven zijn - als de misdaadliteratuur zich tenminste aan de werkelijkheid zou houden. Toch duurt het tot diep in De jongen in de sneeuw, Bjørks verse portie moord en doodslag, alvorens die vrouw in de rode jas in herinnering wordt geroepen.
In een meertje wordt een talentvolle ballerina gevonden. Later volgen een jonge jazzmusicus en een scholier. Alle drie op dezelfde wijze omgebracht en alle drie op overeenkomstige wijze tentoongesteld. Je hoeft geen Miss Marple te heten om dan te concluderen dat we hier met een gevaarlijke getikteling te maken hebben. Alweer, ja.
Bjørk weet hoe je een spannend verhaal vertelt. Minder dan voorheen verliest hij zich in irrelevante zijpaden, bovendien schrijft hij verzorgd, functioneel eenvoudig en blijven Munch en Mia (vooral zij, met haar getroebleerde persoonlijkheid, haar veelkoppige verslaving en haar steeds terugkerende wens het korps te verlaten) een gouden greep als speurdersduo. Er tekent zich echter een probleem af in Bjørks werk. Dat deed het al eerder, maar bij De jongen in de sneeuw, dat de bestsellerlijstjes binnenkwam met een vaart alsof Matthijs van Nieuwkerk een week lang non-stop had beweerd dat het hier een meesterwerk betrof, doet het voor het eerst echt afbreuk aan het leesplezier.
In De doodsvogel was sprake van een geesteszieke dader die zijn lijken met vogelveren versierde. In De jongen in de sneeuw borduurt Bjørk verder door op eenzelfde patroon: de op het oog volstrekt willekeurig gekozen slachtoffers worden met elkaar verbonden door de theatrale wijze waarop de moordenaar ze aan de speurders (en aan de lezer) opdient. De boodschap is duidelijk: wie zulke dingen doet, is niet een beetje gek, maar bonafide krankjorum.
Een belangrijk voordeel van moordenaars die zo gek zijn als een deur (voor de schrijver althans) is dat je ze alles kunt laten doen. Niks is te gek, of het past wel binnen een patroon van totale krankzinnigheid. Dat patroon wordt soms zorgvuldig opgebouwd, maar veel vaker nog even haastig geschetst in de laatste twintig pagina's, niet zelden door de dader zelf, die weliswaar lang geleden al iedere voeling met de realiteit is kwijtgeraakt, maar toch vlak voor zijn laatste moord nog in staat blijkt tot een haarscherpe diagnose van zijn eigen toestand.
Het is niet verwonderlijk dat seriemoordenaars populair zijn onder thrillerauteurs: wie zijn boek drie-, vier-, vijfhonderd pagina's spannend moet zien te houden, krijgt een basisspanning cadeau wanneer binnen dertig bladzijden duidelijk wordt dat op de eerste moord bijna onvermijdelijk een nieuwe zal volgen. De zoektocht naar de dader is dan niet zomaar een puzzel, maar een puzzel terwijl de klok tikt. En tuurlijk: er zijn geweldige thrillers over seriemoordenaars geschreven, onvoorspelbaar en toch voorstelbaar. Maar wie zich waagt aan een totaal doorgedraaide dader, loopt het risico zijn eigen creativiteit te offeren op de brandstapel van de adrenalinekick.
Dat gebeurt in De jongen in de sneeuw: hoe goed geschreven ook, hoezeer Munch en Mia en ook rechercheur Curry - die zich gedurende het boek door een crisis sleept - ook psychologisch worden uitgediept en steeds meer echte literaire personages worden; de plot - toch niet onbelangrijk - komt in de laatste dertig pagina's plompverloren uit de lucht vallen, als een aambeeld in een Roadrunner-tekenfilm.
Sommige mensen vinden een thriller geslaagd als ze zijn vermaakt. Als dat de overgangseis is, scoort De jongen in de sneeuw een vette voldoende. Verrekte spannend, schreef ik over Bjørks eerdere werk, en dat geldt ook dit keer. Maar als je van een thriller verwacht dat-ie méér doet, dat ook een spannend boek tracht inzicht te verschaffen in het waarom van wat er gebeurt - zozeer dat je je als lezer in de dader kunt inleven en je achteraf had kunnen weten whodunit - dan voel je je aan het eind van De jongen in de sneeuw toch wat bekocht.
'O ja, trouwens, dit is de dader.'
'Ja, maar... waaróm?'
'Tja, nou... De dader is volkomen van lotje getikt. Dus zodoende.'
Einde.
***
Luitingh-Sijthoff; 352 pagina's; € 20,99.
Johanna Spaey
em/ov/07 n
Een 22-jarige ballerina loopt op haar spitsen naar het meer waar ze later vermoord wordt teruggevonden. Daarna wordt een jonge jazzmuzikant dood aangetroffen. Naast de lijken staat een camera waarin een cijfer is gegrift. Het superteam van Holger Munch is intussen ontbonden, maar wordt met hoge spoed opnieuw bij elkaar geroepen om de moordenaar te vatten. Munchs wonderkind Mia Krüger is net uit een verslavingskliniek ontslagen, een ander teamlid wordt van corruptie verdacht, maar de speurmachine draait al snel als vanouds.
Samuel Bjørk is het pseudoniem van Frode Sander Øien (1969), die met zijn eerste roman over Mia en Munch meteen internationaal scoorde. De jongen in de sneeuw is het derde deel in de reeks en het minst overtuigende. Het leest allemaal net iets te makkelijk, en is ook te veel geschreven met een mogelijke verfilming in het achterhoofd. Vooral het personage van Mia, die na de zelfmoord van haar tweelingzus zelf met de dood flirt, is niet altijd geloofwaardig. Als een moderne Sherlock schudt ze de analyses en oplossingen net iets te vlot uit haar mouw. De vaderlijke en melancholieke Holger Munch houdt het verhaal én het team gelukkig goed samen, waardoor dit toch een boeiende weekendthriller wordt.
****
Luitingh-Sijthoff (oorspronkelijke titel: Gutten som elsket rådyr), 352 blz., € 20,99.
Drs. Madelon de Swart
Als in een Noors bergmeer een bruut vermoorde ballerina van het Nationale Ballet wordt gevonden en er vlakbij een camera op statief blijkt te staan gericht op de plaats delict, wordt in Oslo het team Moordzaken van Holger Munch, die met verlof was vanwege een zwaar ongeluk van zijn dochter, ingeschakeld. Hij vraagt zijn briljante, maar depressieve collega Mia Krüger, die net een half jaar vrij had genomen om te gaan reizen en los te komen van alles, toch mee te werken en ze zegt ‘ja’. Als een tweede en derde moord plaatsvinden, ook op jonge mensen die door een injectie met scopolamine (duivelstong) zijn gedood, terwijl een camera op statief op hen is gericht, is duidelijk een seriemoordenaar aan het werk. De Noorse toneelschrijver en singer-songwriter Frode Sander Øien (1969) debuteerde in 2013 met de thriller ‘Ik reis alleen’, deel 1 van de bestsellerserie over Holger. Dit goed vertaalde derde deel is superspannend door de uitstekende plot/subplots, een hoog tempo in ruim 75 hoofdstukken, twee heel herkenbare rechercheurs en een schokkende ontknoping die meesterlijk verband legt met Mia’s verleden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.