Meer maliënkolder
Remco Polman
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, © 2018 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : DERI |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, © 2018 |
VOLWASSENEN : ROMANS : DERI |
Ranne Hovius
ru/eb/17 f
Rubens angststoornis lost als vanzelf op: 'Het moeras van tragiek waarin ik al weken wegzak heeft een voordeel; mijn abstracte fobieën van de laatste jaren zijn gedegradeerd tot precies dat: abstractie.' Dat is fijn voor de hoofdpersoon en ook beeldend door De Ridder beschreven, maar tegelijk wringt het om diezelfde relativerende reden in de roman: waarom moeten we zo gedetailleerd met Rubens angststoornis meeleven als we de kans krijgen om uit de eerste hand mee te kunnen leven met de ervaringen van de nabestaanden? Dankzij de voortdurende stroom televisiebeelden hebben we daar allemaal wel ideeën over, maar hoe was het nou echt? Hoe was het eindeloze wachten op duidelijkheid over de toedracht, op de identificatie en de terugkeer van de slachtoffers, hoe voelden de massale bijeenkomsten van nabestaanden met mensen als Rutte en Máxima? Hielp dat?
Het is om die beschrijvingen dat je door blijft lezen. Hoe de respectvolle ceremonie rond de teruggekeerde kisten de schande wegneemt van de verhalen over geplunderde lichamen en rebellen met bebloede laarzen. Waarom een omhelzing van Máxima werkelijk troost: 'Het feit dat zij zo meeleeft, betekent dat het echt zo erg is als men beweert.' En misschien wel vooral om de paar kleine beschrijvingen die De Ridder geeft van Rubens vader. Hij wil naar huis tijdens de eerste bijeenkomst voor nabestaanden: 'Kom we gaan. Ze vertellen toch niks'. Hij wil ook niks te maken hebben met het gesteggel om spulletjes uit het leeg te ruimen huis van het gezin. Hij wil alleen een schilderij dat zijn dochter maakte: 'Ik hang dit schilderij in de keuken op, zodat ik het kan zien vanuit mijn stoel.' Ondanks de soms tegen de plinten opklotsende emoties van Ruben, is het uiteindelijk deze gebroken vader met wie je het meeste meeleeft.
***
Luitingh-Sijthoff; 192 pagina's; € 18,99.
Mr. J.J. Groen
Vierentwintig hoofdstukken als monumenten voor de slachtoffers van de ramp met de MH17: Remco de Ridder (1983, journalist) debuteert met deze autobiografische roman op een meer dan indrukwekkende wijze. De Ridder verloor bij deze aanslag vier familieleden. Op zeer waardige wijze verwerkt hij gevoelens, gedachten en ervaringen in hoofdpersoon Ruben die aan een angststoornis lijdt. Verdriet, rouw, onzekerheid over slachtoffers, strohalmen van hoop, troost door de Koningin en de stroom van publiciteit vermalen Rubens angststoornis. Daarbij licht De Ridder ook nabije personen als Rubens vriendin Alex en zijn vader op een subtiele manier uit. Het zeer verzorgd uitgegeven gebonden boek is indringend, mooi en toegankelijk geschreven en verdient terecht de breed gegeven kwalificatie van pageturner: wegleggen is niet mogelijk. Indringende integere inkijk in de ervaring van een nabestaande van de ramp met de MH17.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.