De nacht valt altijd : roman
Willy Vlautin
Willy Vlautin (Auteur), Dirk-Jan Arensman (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Meulenhoff, 2018 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : VLAU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Meulenhoff, 2018 |
VOLWASSENEN : ROMANS : VLAU |
Hans Bouman
ru/eb/17 f
Hij schrijft niet zo eigenzinnig en uitgebeend als de man die hem ooit tot schrijven inspireerde, maar net als Raymond Carver is Willy Vlautin een meester in het vastleggen van de levens van gewone Amerikanen uit de arbeidersklasse. In de songteksten voor zijn bands Richmond Fontaine en The Delines; en in vijf romans, waarvan de laatste, Laat me niet vallen (Don't Skip Out on Me), nu in Nederlandse vertaling is verschenen.
Hoofdpersoon is Horace Hopper, een 21-jarige jongeman die is opgegroeid bij een ouder echtpaar op een ranch in Nevada, nadat hij eerder door zijn moeder bij zijn alcoholistische en racistische oma is gedumpt. Dat oudere echtpaar, Eldon en Louise Reese, heeft hem liefderijk opgevoed, en wil hem op termijn graag de ranch laten overnemen, maar Horace wil per se bokskampioen worden.
Daartoe heeft hij een nieuwe naam en een nieuw levensverhaal verzonnen. Hij geeft zich uit voor Mexicaan ('de taaiste boksers') en heet voortaan Hector Hidalgo. Zijn vader - in dit nieuwe verhaal - werd op zijn 12de voor zijn ogen vermoord, omdat hij zich verzette tegen de Mexicaanse drugsmaffia. Ja, Hector is een harde.
En zo stapt hij op een dag op de bus naar Tucson, Arizona, waar hij een baantje en een obscure bokstrainer vindt. Zijn eerste gevechten verlopen niet slecht. Horace/ Hector heeft weliswaar de neiging in paniek te raken als hij onder druk komt te staan, maar kan goed incasseren en keihard slaan. Hij beslist meerdere partijen op knock-out, die hij op punten zou hebben verloren.
Stapje voor stapje maakt Vlautin duidelijk hoezeer Horace een personage is dat op de vlucht is voor zichzelf, en in het kader daarvan een nieuwe werkelijkheid heeft gecreëerd. De basis van die werkelijkheid wordt gevormd door een zelfhulpboek dat hij keer op keer heeft herlezen: De BOOT - Bouw de kampioen in jezelf: Besluiten, Overwinnen, Opeisen, Triomferen.
In een nogal wonderlijke metafoor roept de auteur van het zelfhulpboek zijn lezers op een boot uit bakstenen te bouwen en vervolgens door de storm naar het succes te varen, en in overdrachtelijke zin is dat precies wat Horace probeert. Vlautin rust zijn hoofdpersoon toe met een stroeve combinatie van ambitie en gelatenheid, eigenzinnigheid en karakterzwakte. De would-be Mexicaan krijgt maar geen greep op de Spaanse taal, haat het pittige Mexicaanse voedsel en kan slecht tegen de hitte.
Onmiskenbaar wordt gaandeweg de roman duidelijk dat Horace niet zozeer kampioen wil worden, als wel vindt dat hij kampioen moet willen worden. Dat blijkt een meer dan subtiel verschil.
Laat me niet vallen is vanuit twee perspectieven geschreven: dat van Horace en dat van meneer Reese, die zeer betrokken is bij de wederwaardigheden van zijn pleegzoon. Het is de spanning tussen de goede, beschermende bedoelingen van de oude man en de behoefte van Horace om een identiteit op de bouwen door zelfstandig iets te presteren, die hartverscheurende taferelen oplevert.
Vlautins beschrijvingen van het alledaagse bestaan van Amerikaanse blue collar-werkers zijn formidabel - of ze nu op een boerderij bezig zijn of in een garage, in een fastfoodrestaurant of op een bokstoernooi. Je ruikt en proeft het frituurvet, de smeerolie, het angstzweet, de met cola aangelengde whiskey, de schapenstront.
Al Horace's tegenstanders ontdekken dat deze bokser verbluffend hard kan slaan. Maar het is Willy Vlautin die de hardste klappen uitdeelt. En het is de lezer die, na het dichtslaan van dit boek, amechtig in de touwen hangt.
****
Uit het Engels vertaald door Dirk-Jan Arensman. Meulenhoff; 304 pagina's; € 19,99.
L. Torn
Met een groot inlevingsvermogen beschrijft Willy Vlautin de confrontaties en dromen van zijn jongvolwassen personages. Naast een realist is Vlautin een moralist die zijn lezers een ideaal voorhoudt: probeer een goed mens te zijn. De negentienjarige Horace Hopper wil profbokser worden. Als kind (met Indiaans bloed) is hij door zijn ouders verlaten. Zijn oma vertrouwt hem toe aan de Reese’s, een gepensioneerd stel dat een ranch runt in een uithoek van de staat Nevada. De Reese’s zijn dol op de jongen en boer Reese, die aan chronische rugpijn lijdt, wil niets liever dan dat Horace zijn ranch voortzet. Maar Horace droomt ervan om profbokser te worden en gaat tot het uiterste om die droom te realiseren. Reese voelt aan dat Horace niet voor het boksen in de wieg is gelegd, maar ondersteunt hem onvoorwaardelijk. Als lezer blijf je hopen dat deze roman goed afloopt. Een prachtig, menselijk verhaal dat lang nazindert in je geest en je lijf! De Amerikaan Willy Vlautin (1967) schreef eerder vier romans (waaronder zijn Nederlandse debuut ‘De ruwe weg’* uit 2011).
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.