Het spannende kermisverhaal van Pieter Konijn
Emma Thompson
Emma Thompson (Auteur), Eleanor Taylor (Illustrator), Imme Dros (Vertaler), Beatrix Potter (Naar het werk van)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Ploegsma, 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : feesten
Kerstmis |
15/02/2014
112 jaar na Beatrix Potters eerste uitgave kunnen kinderen de kerstperiode opnieuw doorbrengen in het gezelschap van het konijn met z’n blauwe jasje. In de haast eindeloze stroom Potterspin-offs verrast dit boek door zijn getrouwheid. Taylors illustraties leunen heel dicht aan bij de aquarellen van Potter, niet alleen stilistisch maar ook wat de dialoog met de tekst betreft: net als Potter vermijdt ze symmetrie. Het verhaal sluit eveneens mooi aan bij de avonturen die Potter neerpende, opnieuw stilistisch, door woorden en zinsconstructies die ietwat plechtig aandoen, maar ook en vooral thematisch.
In Het verhaal van Pieter Konijn is ‘eten of gegeten worden’ een van de belangrijkste verhaallijnen en in dit kerstverhaal wordt dierlijk voedsel het hoofdthema.
Potter bewandelt in haar verhalen graag de grens tussen het dierlijke en het menselijke. Haar dierenpersonages mogen dan wel antropomorf zijn, op cruciale momenten kan hun natuur de bovenhand krijgen. In Het kerstverhaal van Pieter Konijn komt Pieters dierlijke aard niet aan de oppervlakte. Maar Thompson speelt op een andere manier met de grens tussen menselijk en dierlijk en, net als Potter, met de verwachtingshorizon van de lezer. In haar kerstverhaal draait alles rond een kalkoen. De zeer menselijk opgevoerde Willem Kalkoen verandert al snel de manier waarop we als toeschouwer alle dieren in het prentenboek bekijken. Zo doet de illustratrice ons eerst haast watertanden bij een paginagrote illustratie van een kerstkalkoen. Op de volgende bladzijde bezorgen Thompson en Taylor je echter ook meteen een schuldgevoel door het beschrijven en tonen van een hysterische Willem en Pieters waarschuwing dat ook zíjn vader op het menu van het echtpaar Verhoef geëindigd is. Willem is dan misschien wel de arrogantste kalkoen waarover je ooit gelezen hebt, door hem dezelfde plaats te geven in de voedselketen als Vader Konijn, vergroot Thompson de inleving in het personage. Pieter en Benjamin proberen de kalkoen te verbergen ‘tussen de fazant en de houtsnip’. In de illustratie zien we dat het voor die vogels al te laat is, maar opmerkelijk genoeg wordt niet stilgestaan bij hun dood. Dierlijk voedsel hoort, net als in Potters oeuvre, wel degelijk bij het leven, voor mensen maar ook voor de dieren met wie de lezer zich moet identificeren. De konijnen zijn in dit verhaal dan ook zélf carnivoor geworden: op het kerstdiner doen ze zich tegoed aan Schotse bloedworst van neef Donald MacDoedel, een verwijzing naar Hoe het verderging met Pieter Konijn, maar tegelijkertijd ook een duidelijke boodschap. Meneer en mevrouw Verhoef moeten zich met kerst tevreden stellen met aardappelen en boerenkool, terwijl de konijnen genieten van hun dierlijke maaltje in het gezelschap van een zeer levende kerstkalkoen, een ironische knipoog naar een voorgangster die een vleugje ironie evenmin schuwde.
(Dit is een abstract van een artikel van Lien Fret. Het is verschenen in De Leeswelp 9, 2013.)
[Lien Fret]
Monique Luijben
Pieter Konijn en Benjamin Wollepluis zijn naar buiten gestuurd omdat ze niet stil kunnen zitten van opwinding door het naderende kerstfeest. Ze komen Willem Kalkoen tegen die trots vertelt dat hij bij de familie Verhoef de eregast is tijdens het kerstdiner. Als Pieter vertelt dat Willem zélf het kerstdiner zal zijn, is de kalkoen geschokt en bang. De twee konijnen proberen tevergeefs om Willem te verstoppen maar dan krijgt Pieter opeens een geweldig idee. Na 'Hoe het verder ging met Pieter Konijn'* is dit het tweede verhaal van de Britse actrice en scriptschrijver dat gebaseerd is op het oorspronkelijke verhaal van Beatrix Potter. Eenvoudige verhaallijn met een humoristisch tintje. Sfeerbehoudend vertaald door Imme Dros. De vaak eivormige, paginagrote aquareltekeningen lijken op de originele illustraties maar zijn fletser van kleur en minder levendig. Bevat achterin een foto van de echte Willem Kalkoen. Gedrukt op crèmekleurig, mat papier. Een mooi vormgegeven boek in Engelse kerstsfeer. Vanaf ca. 4 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
In 2010 schreef de bekende actrice Emma Thompson een boek over hoe het verder ging met het wereldberoemde konijn. De vraag kwam van Pieter zelf, die toen honderd jaar werd en in een brief vroeg om een vervolg op zijn verhalen te schrijven. Pieter was zo in zijn schik met het resultaat dat hij een paar jaar later schreef: ‘Ik krijg maar geen genoeg van avonturen.’ Toen besloot de auteur naar de streek te trekken waar Beatrix Potter, de geestelijke moeder van Pieter Konijn, de verhalen schreef. En toen kwam dit verhaal zomaar bij Emma ‘binnenwandelen’.
Het is kersttijd. Pieter loopt zijn moeder voor de voeten terwijl zij druk doende is met de voorbereidingen voor het feest, en dus stuurt ze hem naar buiten om een boodschap. Onderweg komt Pieter zijn neef Benjamin tegen en als die twee deugnieten bij elkaar zijn, kun je van alles verwachten. Na een tijdje ontmoeten ze Willem Kalkoen, een verwaande vogel. Hij zegt: Kerst is een grote dag ... ze zeggen dat ze mij bij het kerstdiner willen. Pieter en Benjamin krijgen allebei op hetzelfde moment een vreselijk voorgevoel. Eerst is Willem niet geneigd om die verhalen over braden en gebraden worden te geloven. Maar als Pieter hem vertelt dat zijn vader ook bij de familie Verhoef in de stoofpot is terechtgekomen wordt alles wat rood was aan Willem spierwit. Pieter en Benjamin zijn vastbesloten er alles aan te doen om Willem van tafel te houden.
Dit verhaal is prachtig en met subtiele humor geschreven. Pieter en Benjamin bedenken natuurlijk niet altijd de meest voor de hand liggende verstopplaatsen. En van Willems trots blijft weinig over, hij legt zijn pluimen in de ‘handen’ van de twee neefjes. De auteur schrijft niet rechttoe rechtaan. Ze suggereert veel waardoor de kinderen nog meer betrokken zullen raken bij het verhaal. Op elke bladzijde staat een illustratie. Die illustraties doen van ver aan Beatrix Potter denken maar zijn dynamischer. De vertaling van Imme Dros laat de taalrijkdom tot zijn recht komen. Het boek is mooi uitgegeven. Een echt cadeauboek!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.