Succes in tijden van crisis : hoe blijf je overeind in woelige tijden
George Soros
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Business Contact, 2012 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : ECONOMIE : 345.1 SORO |
31/03/2013
In De weg uit de financiële crisis wijst George Soros met een beschuldigende vinger naar Duitsland. Na het faillissement van Lehman Brothers in de herfst van 2008 kwamen wereldwijd banken onder druk te staan. Overal moesten overheden de garantie geven dat ze systeembanken niet over de kop zouden laten gaan. Angela Merkel stond erop dat er geen gezamenlijke Europese garantie kwam. Elke lidstaat moest de problemen op eigen kracht te boven komen. De gevolgen zijn bekend. Uiteindelijk viel Europa uit elkaar in crediteuren en debiteuren. De Duitse orthodoxie legde strakke budgettaire normen op, gericht op schuldafbouw en besparingen. Vanuit Duits standpunt is die politiek zinvol, omdat het de concurrentiepositie verder verbetert. Duitsland heeft een handelsoverschot. De Duitse publieke opinie is niet bereid om een deel van die welvaart zomaar weg te geven aan Griekenland. Het eerste slachtoffer van die patstelling is Griekenland zelf, waar de samenleving wordt doodgeknepen door besparingsrondes die al achterhaald zijn nog voor ze in werking treden. De Europese Unie tracht daarom al seizoenen lang tijd te winnen. Fundamentele beslissingen komen slechts stapsgewijs tot stand, in de hoop dat de economische motor tijdens de lange transitie weer aanslaat. Zolang we onze banken niet voldoende hebben gestabiliseerd en geherkapitaliseerd, en de euro niet kan terugvallen op een eensgezinde Europese economische politiek, stellen we ons bloot aan pijnlijke scenario’s.
Keynes schreef in 1919 dat de naoorlogse Europese economie niet welvarend zou worden tenzij er een rechtvaardig, efficiënt en geïntegreerd economisch systeem zou worden ontwikkeld. Ruim honderd jaar later geldt die voorwaarde onverkort. Hij vindt een bondgenoot in George Soros, die zich uitput in pogingen om de publieke opinie te overtuigen van economische convergentie. Zijn teksten worden gekenmerkt door een mengeling van deemoed en activisme. Als succesvol speculant en investeerder heeft hij een aantrekkelijke filosofie opgebouwd die onze aangeboren hybris onttakelt: reflexiviteit. Mensen denken verkeerdelijk dat ze de werkelijkheid begrijpen. Ze doen dat slechts gedeeltelijk en koesteren verwachtingen die niet worden ingelost. Die veranderende verwachtingen kunnen de werkelijkheid wel beïnvloeden. Dat noemt Soros een ‘reflexive loop’. Hetzelfde mechanisme gebruikt Soros om economische cycli te duiden. De eurocrisis is zo’n reflexief Sorosiaans moment: enerzijds liep de financiering van overheden spaak op een gebrek aan vertrouwen, anderzijds waren de steunmaatregelen te goedgelovig, laf of gewoonweg niet realistisch.
De oplossing die Soros voorstelt, is gebaseerd op matigheid en rust. De lidstaten moeten beslissen om op termijn een gemeenschappelijke schatkist te maken. Het Europese Stabiliteitsfonds wordt gebruikt om het bankensysteem te garanderen — in plaats van staatsobligaties. De ECB controleert de banken en verlaagt de discontovoet, zodat landen tegen een redelijke rente kunnen lenen. De obligatieaankopen van de ECB worden neutraal gemaakt door de eigen obligaties die de ECB uitgeeft. Dit zal volgens Soros de markten tot rust brengen, zodat landen niet meer kreunen onder idiote rente en de banken in alle sereniteit kunnen worden geherkapitaliseerd. Op dat moment is de eurozone gered en krijgt de groei weer kansen.
(Dit is een abstract van een artikel van Harold Polis. De volledige tekst is verschenen in De Leeswolf 9, 2012.)
[Harold Polis]
Drs. D.A. Bloemendaal
Sinds 1980 is sprake van 'zeepbellen' binnen het internationale financiële systeem. Volgens George Soros worden deze veroorzaakt door het verschil in de theoretische benadering van het gedrag van financiële markten en de werkelijke gedragingen binnen de financiële wereld. Soros heeft dit verschil zijn hele leven lang bestudeerd en hij heeft bij de speculatie tegen het Engelse pond indertijd een fortuin verdiend. Het boek bestaat uit een recent gescheven inleiding met de visie van Soros op de huidige economische crisis. Voorts geeft hij aan dat vrije financiële markten niet per definitie tot een evenwicht leiden maar dat allerlei uitwassen mogelijk zijn. Na de inleiding volgt een aantal columns, voornamelijk verschenen in de Financial Times vanaf 2008. Het boek geeft een goed historisch overzicht. Door de keuze van de columns komen sommige zaken wat gedateerd over, gezien de huidige dynamiek. De gekozen oplossingen geven voldoende stof tot nadenken en kunnen tegen de actuele situatie worden aangelegd.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.