Het boek der gelijkenissen : een liefdesroman
Per Olov Enquist
Per Olov Enquist (Auteur), Leonard Erlbruch (Illustrator), Erica Weeda (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Fontein, cop. 2011 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : ENQU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Fontein, cop. 2011 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : ENQU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Fontein, cop. 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ENQU |
31/12/2011
Per Olov Enquist schrijft schitterende romans voor volwassenen en knappe toneelstukken die opgevoerd worden van Broadway tot bij ons. Hij is echter ook een briljant jeugdauteur. Zijn gave om met woorden te schilderen, om zowel lezer als luisteraar in te pakken met een nooit overdreven, maar steeds beklijvende taalrijkdom, is weergaloos.
In 2004 verscheen Met opa op expeditie. Nu is er het vervolg, Opa en het geheim van de smokkelaars. Grootvader van dienst is de schrijver Enquist zelf. Hij zet zichzelf nooit op een voetstuk, is knorrig, eigenwijs en vooral niet meer de jongste. Hij woont samen met Gunilla. Met haar grote hart en gespierde taalgebruik is zij een baken voor opa en de kleinkinderen. Zijn eigen kinderen mopperen vaak op hem en vinden hem maar een gekke kerel. Daar zijn de kleinkinderen het gelukkig niet mee eens. Ze herkennen in opa een zielsverwant, en bovendien is hij de enige die hen goed genoeg begrijpt om mee te kunnen gaan in hun fantasie, in hun eigen werkelijkheid.
Om dit verhaal goed te begrijpen, vertelt de auteur waar nodig over de eerste expeditie. Nieuwe lezers kunnen het verhaal dus zonder problemen volgen. Tijdens die eerste expeditie hadden opa en zijn kleinkinderen een wolvenjong gered uit de handen van Duitse wolvenmoordenaars. Marcus had oog in oog gestaan met een beer, die hij vanaf dan als de zijne beschouwde. Opa had op diezelfde tocht zijn been gebroken, waarna een spectaculaire reddingsactie volgde.
Het nieuwe verhaal begint drie jaar later. Opa moet op zijn hart letten, de kinderen zijn drie jaar ouder en Mischa, de hond van opa, sterft. ‘Het is niet zo droevig als het klinkt,’ staat er. En dat tekent de schrijfstijl en het gevoel voor humor van de auteur. Ook de sterfelijkheid van opa wordt nadrukkelijk geportretteerd. Zijn hartkwaal, zijn nooit verdwijnende zin in een sigaret en de bezorgde blikken van zijn oudste kleinkinderen confronteren ons met leven en dood. Toch blijft de toon luchtig.
Opa, door Gabriel ‘PO’ genoemd, koopt een nieuwe hond. Want een schrijver zonder hond, dat is tegennatuurlijk. Marcus wil een hond die ‘door middel van straling boodschappen kan overbrengen’. Marcus is wat vroegwijs, heeft iets te veel enge films gezien en daar zijn conclusies uit getrokken. Marcus is, kortom, een heerlijk joch. De hond heet Pelle, en wat hij al dan niet door kan stralen, moet nog blijken.
Bij een boottochtje, waarop Gabriel wil leren vissen, ontdekt opa een verlaten tent bij het strand. Tussen de rommel ligt een verdacht poeder en een Litouws exemplaar van opa’s vorige boek. Dat is het begin van een spannend avontuur. Er komt een nieuwe expeditie, nieuwe verwikkelingen en grote gevaren. Opa gaat met Marcus, Mina, Gabriel en Pelle de berg op, de Berg met de Drie Grotten. Ze ontdekken dat het wolvenjong geen jong meer is, Gabriel vindt een slang (zijn slang, beslist hij) en in de derde grot doen ze een schokkende ontdekking.
Enquist neemt zijn lezers serieus. Hij gaat beladen onderwerpen niet uit de weg. Tegelijkertijd geeft hij eerlijk toe zich soms ongemakkelijk te voelen bij discussies met zijn kleinkinderen. Hond Mischa krijgt bijvoorbeeld een spuitje. Opa vindt dat goed ‘omdat ze ons zoveel diensten heeft bewezen en we van haar houden.’ Marcus vraagt opa of hij dat later ook met hem moet doen. ‘We houden van jou, je hebt ons zoveel diensten bewezen, net als Mischa.’ Opa gromt en bromt, benadrukt dat hij geen hond is, dat er heus wel een verschil is. Maar is dat er ook?
Mina kibbelt met Marcus, Gabriel wordt tijdens de tocht groter dan zichzelf, de boeven delven het onderspit, de dieren spelen hun subtiele hoofdrol. En het verhaal stokt nooit. De dialogen zijn gevat, de kinderen blijven kinderen en worden op geen enkel moment irritante minivolwassenen. Enquist heeft overduidelijk heel goed naar zijn eigen kleinkinderen gekeken. Dit is een boek dat van binnenuit is geschreven.
We maken op een prettige manier kennis met de Zweedse natuur. Het basiskamp voor de expedities is het huis van opa en Gunilla in Värmland. Enquist geeft geen uitgebreide natuurbeschrijvingen, maar vertelt over de grote beer, de wolf met een missie, de zwarte ringslang, het bergpad, de grotten en meren. We zitten er middenin. Foto’s kunnen niet meer vertellen dan Enquist in zijn verhaal al doet.
Ik heb genoten van dit boek. Ik heb er volwassen grappen in ontdekt, stukjes eigen jeugd, en passages waarvan ik het jammer vind dat ik ze nooit zelf heb beleefd. Mijn kinderen houden van het spannende smokkelaarsverhaal, willen weten waar Litouwen ligt, en wanneer we naar Värmland kunnen vertrekken. Wie dit boek niet leest, weet nu wat hij mist! [Joke Guns]
Silvester van der Pol
Marcus logeert tijdens de zomervakantie bij zijn opa en oma, samen met zijn neefjes en nichtjes. In hun (en opa’s) hang naar avontuur willen ze graag weer op expeditie naar de Berg met de Drie Grotten. Dat avontuur dient zich al snel aan als ze op een eenzame plaats een vreemde tent vinden. Maar als ze de politie erbij halen, is de tent verdwenen en vertrekken de agenten mopperend. Toch vertrouwt opa het niet en vertrekt hij samen met Marcus, Gabriel en Mina naar de Drie Grotten. Daar wordt het al snel erg gevaarlijk. Vervolg op 'Met opa op expeditie'*, het avontuur dat ze drie jaar eerder met elkaar beleefden en waar vaak naar terugverwezen wordt. De opa-figuur is opnieuw gemodelleerd naar de auteur zelf die, met de nodige zelfspot en autobiografische details, het verhaal zodoende ook aantrekkelijk maakt voor voorlezende ouders. Met rake en lichthumoristische beschrijvingen van de gedachtegangen van opa en de kinderen weet dit verhaal enerzijds te ontroeren, en werkt het anderzijds ook toe naar een spannend, maar wensvervullend slot, waarbij de geloofwaardigheid nog maar net intact blijft. Een mooi geschreven, grappig, spannend en onderhoudend verhaal, dat wel een lange aanloop nodig heeft. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar.
Tanja Maes
ua/an/22 j
Deze zomer gaat Marcus samen met zijn neef Gabriel en nicht Mina weer logeren bij opa en zijn vrouw Gunilla. Ook de hond Pelle is er bij. Ze willen dolgraag weer op expeditie naar de Berg met de Drie Grotten. Op hun vorige expeditie (Met opa op expeditie, 2007) ging opa ook met zijn kleinkinderen op pad. Wat toen een gezellig bergtochtje had moeten worden, mondde uit in een erg avontuurlijke expeditie. Deze zomer willen ze die tocht herhalen. Omdat ze de vorige keer een wolvenjong gered hebben, omdat het leuk was, maar vooral voor het avontuur. Eerst werkt opa wat tegen: hij is niet meer van de jongsten. De kinderen overhalen hem en ze vertrekken, zonder Gunilla, naar de Berg. Onderweg doen ze een bizarre vondst die hun nieuwsgierigheid enorm prikkelt. Een landkaart, zakken met vreemd wit poeder en een zendinstallatie doen opa het ergste vermoeden. Voor ze het weten, duikelen ze in een niet ongevaarlijk avontuur, vol actie. Een helikopter met Russen maakt hen het leven zuur en opa en de kinderen worden gegijzeld. Pelle, de hond, speelt een grote rol in het boek, net zoals de hond Micha in het vorige boek. Het boek heeft een mooie, overzichtelijke bladspiegel en is opgedeeld in verschillende hoofdstukken. Aan het begin van elk hoofdstuk is er een kleine illustratie in zwart-wit. Op de omslag staat vermeld ‘Een feest voor kinderen en ouders’, maar dat is toch overroepen. Het boek leest niet erg vlot en het verhaal hangt maar slapjes aan elkaar. Is het de vertaling die het leesritme hier in de weg staat? Geen idee, maar een leesfeest is het niet echt. De structuur van het vorige boek wordt zo goed als helemaal overgenomen, enkel inhoudelijk zijn er wat verschuivingen bij de personages. Het verhaal zelf is redelijk ongeloofwaardig.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.