Fred en de (bijna mislukte) verjaardag
Pépé Smit
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Harmonie, cop. 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : MENS - LICHAAM
Jezelf zijn |
15/06/2013
‘Fred is een hert. Kijk, zo ziet hij eruit: / Huh? Dit is veel te KLEIN! / Zoiets? / Welnee, zo zie ik er helemaal niet uit. Dit is veel te GROOT! / Ehm, zo dan? / Getver! Zo schattig ben ik echt niet hoor…’
Met deze dialoog tussen personage en maker word je meteen het boek ingezogen. Die dialoog is er zowel in tekst als in beeld. Je ziet als het ware de illustrator aan het werk: zijn gefotografeerde hand is het oor van de schattige bambi aan het schilderen. Dit spel tussen de lezer en tekenaar/auteur is origineel en vaak komisch. De tweede dubbele pagina begint met de zin ‘Kijk, dit ben ik!’, een klassieke zin in de kinderliteratuur, tegelijk een vraag om aandacht en een vorm van zelfbevestiging. Dan neemt de auteur het over, wat duidelijk is in de gedrukte letters, in tegenstelling tot de geschreven letters als Fred spreekt. De auteur vertelt hoe Fred in het bos woont en daar heel gelukkig is, tot de verveling toeslaat. Fred blijft niet bij de pakken zitten en huppelt naar de stad. De mensen daar kijken hem vreemd aan. Natuurlijk, denkt Fred, dat komt omdat ik geen schoenen draag zoals zij. Dus eist hij schoenen en hij krijgt van de illustrator wat hij wil. Maar vervolgens wil hij patat. Als de auteur fijntjes opmerkt dat hij die niet kan eten met zijn poten, wil Fred handen. Dat kan niet, zegt de verteller. ‘O nee?’ vraagt Fred. ‘In een verhaal kan ALLES en dit is een verhaal. / Dus … als ik geen handen krijg dan doe / ik niet meer méé!’ En dus krijgt Fred zijn zin. Na de smulpartij houdt hij een siësta, maar echt lekker ligt hij niet en hij verlangt terug naar zijn bos. Als de verteller echter zijn handen wil weggummen, protesteert Fred. Op de slotpagina wordt duidelijk hoe handig die handen wel zijn in het bos. Het is een verrassend, komisch en logisch einde. Wie nog wil nagenieten, kan terecht op de website die achteraan in het boek vermeld wordt. [Jan Van Coillie]
Kirsten de Pre MA
Fred is een hert met een duidelijke mening. Hij weet goed wat hij wil en vooral wat hij niet wil. En dat is vanaf het begin van dit prentenboek helder, want vanaf de eerste pagina spreekt hij zijn ‘schepper’ (de auteur/illustrator) al tegen. Zij tekent hem te klein en te tuttig en als hij verderop in het verhaal geen handen van haar krijgt, dreigt Fred niet meer mee te doen in haar boek. Zeer humoristisch prentenboek dat speelt met de maakbaarheid van een verhaal door de hoofdfiguur Fred in discussie te laten gaan met de maker van het boek. Dit gegeven levert veel grappige situaties op. Fred heeft de touwtjes in handen; hij bepaalt hoe hij eruit ziet en wat er gebeurt, de maker heeft (schijnbaar) slechts een dienende rol. Ook leuk is dat de maker echt te zien is in het verhaal: drie keer is haar hand in beeld, gefotografeerd terwijl ze bv. een gum of penseel vasthoudt. Grappig, oblong prentenboek met kleurrijke illustraties dat kinderen van verschillende leeftijden zal aanspreken; ook geschikt voor oudere kinderen om het thema 'maakbaarheid van een verhaal' te bespreken. Op de bijbehorende website www.fredhethert.nl worden kinderen aangemoedigd hun eigen boek te maken. Vanaf ca. 5 jaar.
Katrien Van Tongerloo
ua/an/22 j
Fred het Hert woont in het grote, groene bos. Hij heeft één karaktertrek die hij niet kan verbergen: hij is ongewoon eigenwijs. Hij weet wat hij wil (schoenen, handen, frietjes eten, …) en hoe hij eruit wil zien (niet te groot, niet te klein, niet te lief, …) en waar hij naartoe wil (de stad!). Dit prentenboek, dat als het ware onder je ogen tot stand komt, vertelt over Freds uitstapje naar de stad. De tekst van de verteller staat steeds netjes gedrukt bovenaan of onderaan de pagina. Wat Fred zegt, staat bij de tekening zelf geschreven. Ik hou wel van deze stijl. Zo lijkt het alsof de auteur in interactie gaat met zijn zelf gecreëerde personage. Dat zorgt voor heel wat dynamiek. De illustraties vind ik prettig omdat ze niet tot in de details moeten kloppen. Het lijken vluchtige tekeningen en vooral de achtergronden - het decor - lijken onafgewerkt. Pépé Smit heeft ervoor gekozen om alleen dat wat belangrijk is voor het verhaal meer uit te werken. De hand van de creator, met penseel of gum, is zelfs af en toe te zien op de prenten. Aan zijn avontuur in de stad houdt Fred een zeer handig paar handen over. En niet te vergeten... een hele lekkere dikke duim! Voor mezelf was het een boeiende en frisse ervaring om Fred het Hert te ontmoeten. Jij kan dat nu ook al op www.fredhethert.nl !
© Bibliotheek Gent
ob/kt/01 o
Pépé Smit is bekend als beeldend kunstenaar, illustrator van het NRC Handelsblad en fotograaf.
Nu maakt zij een opgemerkt debuut in wereld van het prentenboek: Fred het hert is een zeer eigenwijs exemplaar. Het weigert te luisteren naar de tekenaar en stelt doorheen het boek allerlei eisen. Zo vindt er een interactie plaats tussen illustratie en illustrator. Al eerder een hert gezien met een puntzak friet?
Bij het boek hoort een site die kinderen aanzet tot zelf experimenteren met tekenen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.