Het voorwerp, gevonden door Hans van den Ban
Hans Sizoo
Hans Van den Ban (Auteur), Wijnand Galema (Auteur), Lloyd W. Benjamin III (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Sun, cop. 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 700.7 IN |
31/10/2012
Al in het derde kwart van de negentiende eeuw gingen in Nederland stemmen op die een klein percentage van de bouwkosten van een rijksgebouw wilden reserveren voor eigentijdse beeldende kunst. Van eigen bodem uiteraard. Het is echter pas in de ministerraad van 3 september 1951 dat er een wet in die zin werd goedgekeurd. Voortaan zou circa 1,5 procent van het budget bij de bouw, renovatie of aankoop van een rijksgebouw naar de aanschaf van een kunstwerk gaan. Deze ‘percentageregeling’ vierde dus in 2011 haar zestigste verjaardag. Tijd voor een terugblik en een overzicht. In opdracht is een lijvig boek met een originele indeling. Waar gebruikelijk begonnen wordt met het zwaardere tekstgedeelte opent dit boek met niet minder dan 180 pagina’s vrij kleine afbeeldingen, vijf à zes per bladzijdes, met als commentaar enkel een catalogusnummer en de naam van de kunstenaar. Hoewel niet volledig, heeft de lezer op die manier meteen een mooi overzicht van welke kunstenaars in de loop van die zestig jaar werden aangezocht om hun kunst, althans voor even, in dienst van de overheid te stellen. Daar zijn zeer bekende namen bij zoals Karel Appel en Lucebert, maar veel meer onbekende.
De meerderheid van de essays, die op het illustratiegedeelte volgen, beschrijven telkens de verwezenlijkingen tijdens een van de zes decennia van de percentageregeling. Een aantal belangrijke en/of in het oog springende ontwerpen werden uit de reeks uitgelicht en uitvoerig besproken en gedocumenteerd. De karige illustraties staan telkens, een beetje saai, aan de onderkant van een pagina en in een katern achteraan het essay. De index achteraan maakt het boek pas echt een handig naslaginstrument. Hier worden alle ontwerpen chronologisch opgesomd met daarbij onder andere ook telkens de architect van het gebouw, de kunstadviseur en het vrijgemaakte budget. De index gaat zelfs verder terug dan het begin van de percentageregeling. Immers ook daarvoor werden, zij het sporadisch, door de overheid opdrachten aan kunstenaars gegeven. Of de overheid als kunstpromotor de Nederlandse kunst heeft bevorderd? Ja, zonder meer. Of het altijd grote kunst is gebleken, daarover valt te discussiëren. De lezer kan met dit boek zijn oordeel vellen. Of bijstellen. [Kristien Philippe]
T. Geerts
Overzicht van zestig jaar kunstopdrachten van de Rijksgebouwendienst. In deze regeling, beter bekend als de percentageregeling, werd een klein deel van de bouwkosten besteed aan de toepassing van beeldende kunst in gebouwen van de overheid. In een inleiding en twee artikelen wordt de geschiedenis van deze regeling uitgebreid besproken. Daarbij wordt aandacht besteed aan de rol van zowel overheid als kunstenaars, de verhouding tussen architectuur en beeldende kunst alsook aan de rol van het publiek. Dan volgen per periode van tien jaar hoogtepunten van de regeling begeleid door een artikel, en wordt een hoofdstuk gewijd aan kunst bij o.a. Nederlandse ambassades in het buitenland. Een fraai en gedegen overzicht voor liefhebbers van moderne Nederlandse beeldende kunst. Met index op ruim 2400! kunstwerken en meer dan duizend afbeeldingen in kleur en zwart-wit.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.