Het paaskuiken
Géraldine Elschner
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Vier Windstreken, cop. 2006 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Kerstmis |
31/12/2008
Het woordje 'pashmina' komt uit het Perzisch en verwijst naar een wolsoort, bij ons bekend als kasjmier. De wol komt van een sterk op een schaap lijkende berggeit uit het Himalayagebied.
Aanvankelijk ziet het er naar uit dat het kleine berggeitje uit dit bijzonder aardige boekje geen lang leven gegund is, want Simon, die haar vindt onder een doornstruik, ziet in eerste instantie een lekker brokje vlees voor zijn arm en hongerig gezin. Op aandringen van zijn kinderen wordt het diertje echter geadopteerd en het krijgt de naam 'Pashmina'. Het blijkt een bijzonder goede zet te zijn geweest om het geitje in huis te nemen, want het ontwikkelt zich tot een flinke geit die wol levert, waarmee geld wordt verdiend en ... daarmee kan dan weer een bokje worden gekocht, het begin van een hele kudde. Uiteindelijk slaagt het dorp erin een heuse werkplaats op te starten. En geitenmelk levert bovendien kaas...
Het verhaal speelt in een winters berglandschap en vat aan omstreeks Kerstmis. Mooi is dat het specifieke kerstgevoel de overlevingskans van het geitje verzekert. Handig is daarbij dat de 'goede daad' achteraf fiks beloond wordt. Een lief boekje, dat behalve over Kerst ook iets leert over de natuur. [Christiaan Hemelaer]
R.A. Wagenaar-Duursma
Het is bijna Kerstmis en vader Simon gaat erop uit om iets lekkers te vinden voor de kerstmaaltijd: vis of een stukje wild. Maar overal ligt sneeuw of ijs en er is geen dier te bekennen, totdat hij zacht gemekker hoort: onder een doornstruik zit een (angora)geitje vast. Hij neemt het diertje mee, maar de kinderen Paul en Leonie denken er niet aan om het beestje op te eten. Ze noemen het geitje Pashmina (het Nepalese woord voor kasjmier). Als deze haar wintervacht verliest, kunnen ze wol weven en sokken breien die ze verkopen op de markt. Met dat geld kopen ze een bokje en zo krijgen ze al gauw een hele kudde en beginnen een kleine werkplaats waar ze kaas en wol kunnen bereiden. Prentenboek met mooie, sfeervolle illustraties in gemengde techniek (verf, krijt, houtskool) in heldere kleuren . De menselijke gezichten doen wat Aziatisch aan. De tekst staat in de platen, die telkens een dubbele pagina beslaan. Het verhaaltje is eenvoudig en biedt weinig identificatiemogelijkheden voor jonge kinderen. Het laat zich het best lezen als een soort sprookje. Vanaf ca. 4 jaar.
Hedwige Buys
ua/an/22 j
Het is al bijna Kerstmis, maar meer dan wat bonen en aardappelen heeft het gezin van Simon niet voor het kerstdiner. Als hij in de bergen toevallig een geitje vindt, denkt hij zijn familie te kunnen verrassen met een heerlijk stuk vlees. Daar willen de kinderen echter niets van weten. Het geitje is veel te lief en te mooi om op te eten. Ze besluiten het te houden en noemen het Pashima. Het geitje doet haar naam, het Perzische woord voor wol, eer aan. De zachte pluizige vacht groeit zo hard dat ze van de wintervacht prachtige draden kunnen spinnen. De geitenfamilie breidt uit en al gauw ontstaat er in Simons huis een echte werkplaats, waarin gesponnen en geweven wordt. Pashmina geeft de mooiste en meeste wol van alle geiten. Het lijkt alsof ze daarmee dankjewel wil zeggen voor die heel speciale kerstavond. Weinig fantasieprikkelend, voorspelbaar en ook braaf is dit lieflijke verhaal over het geitje dat de braadpan op een haartje na miste. Niet echt vernieuwend, maar in zijn genre een warm prentenboek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.