God sta me bij want ik ben onschuldig : roman
Arjan Visser
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Augustus, cop. 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VISS |
31/12/2006
De setting van Arjan Vissers tweede roman is een wijk met een burgerlijk en benepen imago in een naamloos dorp dat net zo goed in Vlaanderen als in Nederland kan liggen. Met tuintjes die versierd zijn met tuinkabouters en bewoners die zonder veel illusies door het leven gaan. Protagonist is de wat sullige Lode Bast, een geboren loser die gebukt gaat onder de dominantie van zijn sombere, in zichzelf gekeerde vader. Hij wordt gepest op school en voelt zich overal buitengesloten. Als hij als elfjarige jongen een duif uit de hemel ziet vallen, verandert zijn leven. Een dag later pleegt zijn vader zelfmoord. En ironisch genoeg breekt daardoor misschien wel de gelukkigste periode uit zijn leven aan. Na zijn schooltijd gaat hij werken als kantoorklerk. Zijn werk is onbenullig, maar zijn lidmaatschappij bij de duivensportvereniging Tot weerziens is zijn redding. Als zijn moeder na ziekte overlijdt, staat hij er helemaal alleen voor. Hij leert de caissière Geesje kennen en al snel huwen ze. Maar ook hier loopt het fout als zijn vrouw een miskraam krijgt na twintig weken zwangerschap. Niet lang daarna wint Lode met zijn prijsduif een bedevaartsreis naar Lourdes. Het verplicht de schuchtere Lode uit zijn pijp te komen. Stiekem neemt hij zijn "de Zoon van Geesje" genaamde lievelingsduif mee in een mandje, wat voor een vreemde wending zal zorgen.
Hemelval beslaat twee delen met wisselend vertelperspectief. In het eerste deel 'Heen' is Lode Bast de vertelfiguur, in het tweede deel 'Terug' Geesje. Haar levensloop is al even getroebleerd en ongelukkig als die van haar echtgenoot. Na een abortus in haar tienerjaren brak ze met haar ouders. Ze droomt in tegenstelling tot Lode wel van een mooier en verheven leven, is diep religieus, maar de schuldgevoelens omtrent haar ontrouw en seksuele escapades doen haar streven naar een spiritueler leven snel verwateren. Het is duidelijk dat de thematiek van Hemelval geënt is op de zondeval en de verbanning uit het paradijs. De duiven staan symbool voor de vrede, maar ook voor mensen die bang in het leven staan. De figuren die Visser portretteert, kampen met heimwee naar hun jeugdjaren en gaan bijzonder fatalistisch door het leven. Ze zijn niet bij machte om het roer om te gooien. Hemelval roept vooral sterke herinneringen op aan het universum dat Luc De Vos van Gorki in zijn liedjes bezingt. Met jongetjes die te lang aan moeders rok hangen, worstelen met hun geloof, het dorpse leven boven de grote stad verkiezen en koketteren met hun ultieme sulligheid. Het gevaar bij dergelijke kronieken van gewone mensen in hun troosteloze omgeving is dat je al snel in een parodie, of erger nog in een duffe streekroman belandt. De ingehouden verteltoon, milde ironie en het mededogen van Visser zorgen er echter voor dat die grens nooit overschreden wordt. Integendeel, zijn personages krijgen na verloop van tijd een mythische en dramatische glans, die ze zelf wellicht nooit vermoed zouden hebben. Het levert dieptreurige huiskamerdramatiek op, met een in grijze stofjas gehulde duivenmelker als symbool voor het alledaagse leven. De teneur is zo somber en de setting zo claustrofobisch dat je tijdens het lezen meermaals naar adem snakt. "Bewaar je tranen maar voor later, het wordt allemaal nog veel erger", luidt een van de eerste zinnen van de roman en die belofte wordt ruimschoots waargemaakt. [Laurent Meese]
Gerard Oevering
Visser is als journalist voor de lezers van het dagblad Trouw vooral bekend door de rubriek ‘De tien geboden’; hierin spreekt hij met bekende Nederlanders over de plaats van deze geboden in hun leven. In 2003 debuteerde hij met de roman 'De laatste dagen', waarvoor hij in 2004 de Anton Wachterprijs ontving. In deze tweede roman leeft de schrijver zich in in het leven van een duivenmelker, Lode en zijn vrouw Geesje. Lode heeft een problematische relatie met zijn vader; zijn leven wordt zo door de duiven beheerst dat hij zelfs zijn stervende moeder verwaarloost, en het leven van zijn vrouw, Geesje, ‘vertraagt’. Hij kan haar niet geven wat zij in seksueel opzicht nodig heeft. Daarom pleegt zij overspel. Lode verongelukt. De levens van de personages worden bepaald door zonde, schuld en straf. De duif is in deze roman de metafoor voor de mens. Als de duif niet aan de verwachtingen voldoet, wordt hij gedood; de mens wordt voor zijn zonden gestraft. Visser heeft zich zorgvuldig gedocumenteerd, zijn roman harmonisch opgebouwd en naar een mooi open eind toegeschreven. Een boeiende, maar ook sombere roman. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.